Ελαστογραφία Θυρεοειδούς

 Η ελαστογραφία είναι μια νέα υπερηχογραφική τεχνική που χρησιμοποιείται προκειμένου να εκτιμήσει το βαθμό σκληρότητας μιας βλάβης. Ορισμένες παθολογικές καταστάσεις προκαλούν αλλαγές στη δομή των μαλακών μορίων, οδηγώντας σε αυξημένη σκληρότητα. Προκειμένου για τους όζους του θυρεοειδούς, συνήθως οι κακοήθεις όζοι του θυρεοειδούς είναι αρκετά σκληρότεροι από τους καλοήθεις. Αρκετές μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ελαστογραφία είναι μια πολλά υποσχόμενη τεχνική απεικόνισης που μπορεί να βοηθήσει στη διαφορική διάγνωση καλοήθους από κακοήθη όζο με βάση τον βαθμό σκηρότητάς του. Η ελαστογραφία χρησιμοποιείται στον θυρεοειδή:
• προκειμένου να επιβεβαιώσει την ανάγκη για  παρακέντηση αν ο όζος αυτός θεωρείται ως ενδιάμεσης κακοήθειας με βάση τα χαρακτηριστικά του κλασσικού υπερηχογραφήματος.
• Προκειμένου να εντοπιστεί η πιο σκληρή περιοχή ενός όζου που πρόκειται να παρακεντηθεί, ώστε η λήψη του υλικού να γίνει από το σημείο αυτό.
Η ελαστογραφία είναι συμπληρωματική εξέταση στο συμβατικό υπερηχογράφημα . Αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο επιπλέον κριτήριο για τον χαρακτηρισμό ενός όζου. Δεν μπορεί όμως να αντικαταστήσει την παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA), που αποτελεί την gold standard διαγνωστική μέθοδο προκειμένου να διαγνωστεί αν ένας όζος είναι καλοήθης ή κακοήθης. 

Ταυτόχρονα με την ελαστογραφία του θυρεοειδούς πραγματοποιείται πλήρης υπερηχογραφικός έλεγχος του τραχήλου προκειμένου να ανευρεθούν τυχόν διηθημένοι λεμφαδένες και  χαρτογράφηση τραχήλου